Często mówi się przy okazji wielkopostnych rekolekcji, dni skupienia albo ćwiczeń duchowych, że Wielki Post jest czasem wyjścia na pustynię, na wzór Jezusa, którego Duch (dosłownie) wypędził, wygnał w jej bezlitosny bezkres „aby był kuszony” (Mt 4,1).
W świecie semickim pustynia była przestrzenią życia samego diabła, który „błąka się po miejscach bezwodnych, szukając spoczynku” (Łk 11,24). Księga Kapłańska mówi o Dniu Przebłagania/Pojednania (Jom Kippur), w czasie którego Aaron „weźmie dwa kozły i postawi je przed Panem, przed wejściem do Namiotu Spotkania. Następnie Aaron rzuci losy o dwa kozły, jeden los dla Pana, drugi dla Azazela*. Potem Aaron przyprowadzi kozła, wylosowanego dla Pana, i złoży... Czytaj dalej...